سپس از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۲، مسئول واحد ارزشیابی و کنترل تولید شبکه ۱ بود و علاوه بر نوشتن و خواندن متنِ فیلم‌های مستند، مجری برنامه‌هایی همچون «مسابقهٔ معارف»، «جدول تصویری»، «مسابقهٔ هفته»، «دنیای جوان» و برحی برنامه‌های ادبی بود. آخرین برنامه‌ای که وی به‌عنوان مجری در آن حضور داشت، پرواز ۵۷ بود که در دههٔ فجر ۷۲ پخش شد. او در اواخر عمر کوتاهش، به عنوان ویراستار با انتشارات سروش همکاری داشت. از برنامه‌هایی که وی در دههٔ ۶۰ شمسی اجرا می‌کرد، می‌توان به مسابقهٔ «جدول تصویری» که از شبکهٔ یک پخش می‌شد اشاره نمود.

وی از نظر اطلاعات عمومی در سطح بالایی قرار داشت و از داناترین مجری‌های تلویزیون بود که برای همه سؤال‌ها توضیح کامل و جامعی داشت. او که فردی آشنا با فرهنگ و واژه گزینی بود، در برابر استفاده از واژگان بیگانه در رسانه ملی ایستادگی می‌کرد.البته توانایی او در اجرا، به اندازه دانشش نبود. در حالی که گستره دانش و اطلاعات عمومی او حیرت‌انگیز بود در دوره‌ای که مسابقه هفته بدون حضور منوچهر نوذری و با اجرای سلامی پخش شد، برنامه به هیچ وجه توفیق و جذابیت قبل را نداشت و او نتوانست اجرای موفقی در این برنامه از خود به یادگار بگذارد.

امیرحسین مدرس مجری تلویزیون از سلامی به عنوان کسی یاد می‌کند که از او بسیار آموخته‌است. این مجری و گوینده در بامداد جمعه ۲ اردیبهشت ۱۳۷۳ خورشیدی درگذشت و در قطعه ۷۰ ردیف ۵۱ شمارهٔ ۳ دفن گردید